Powiększony nagryz poziomy w którym górne zęby sieczne
nie są chronione przez wargę.
Nieleczony stanowi zwiększone zagrożenie urazu zębów siecznych.
Wyraźne stłoczenie zębów, szczególnie zębów siecznych górnych lub w okolicy kłów.
Nieleczone może utrudniać kontakt z rówieśnikami; może być powodem rozwoju kompleksów, a w rezultacie czynnikiem pogarszającym jakość życia.
Przechylenie górnych zębów siecznych w połączeniu z niekorzystnym wzrostem żuchwy.
Nieleczone może prowadzić do zaburzenia rozwoju szczęk oraz może prowadzić do zaburzeń czynnościowych narządu żucia (trzaski w stawach skroniowo-żuchwowych, bóle głowy); może wpływać na zmniejszenie dostawy ilości tlenu dla organizmu opóźniając ogólny rozwój dziecka.
Zgryz głęboki z urazem tkanek miękkich.
Gdy po zwarciu zębów górne zęby sieczne
całkowicie zakrywają zęby sieczne dolne.
Nieleczony może prowadzić do urazu przyzębia oraz błony śluzowej podniebienia.
Ujemny nagryz poziomy ze zgryzem wymuszonym lub brakiem swobody w centrum okluzji. Gdy położenie żuchwy w trakcie zwierania zębów jest wymuszane nieprawidłowo ustawionymi zębami i/lub gdy po zwarciu zęby są “zakleszczone” uniemożliwiając swobodne ruchy żuchwy.
Nieleczony może stanowić przyczynę zaburzenia rozwoju szczęk;
może też prowadzić do urazu przyzębia.
Zgryz krzyżowy przedni ze zgryzem wymuszonym lub brakiem swobody w centrum okluzji.
Nie leczony prowadzi do zaburzenia rozwoju szczęk i do urazu przyzębia.
Wrodzony brak bocznych górnych zębów siecznych z rozważaniem uzupełniającego leczenia protetycznego.
Nieleczone może utrudniać kontakt z rówieśnikami; może być powodem rozwoju kompleksów, a w rezultacie czynnikiem pogarszającym jakość życia.
Zgryz krzyżowy lub przewieszony razem ze zgryzem wymuszonym lub brakiem swobody w centrum.
Nieleczony może prowadzić do zaburzenia rozwoju szczęk oraz do zaburzeń czynnościowych narządu żucia (trzaski w stawach skroniowo-żuchwowych, bóle głowy).
Zgryz otwarty u małych dzieci najczęściej ustępuje samoistnie. W tym okresie warto tylko koncentrować się na eliminowaniu parafunkcji. Jednak nieleczony w okresie późniejszym, w czasie występowania pełnego uzębienia stałego, może prowadzić do zaburzeń wydolności żucia, zaburzeń pracy stawów skroniowo-żuchwowych, zaburzeń wymowy, wyglądu twarzy, utrudniać kontakt z rówieśnikami, może być powodem rozwoju kompleksów co w efekcie może negatywnie wpływać na zdrowie ogólne i pogarszać jakość życia.
Atrycja zębów czyli patologiczne ścieranie zęba o ząb.
Nieleczone może prowadzić do utraty koron klinicznych zębów.
Powodem zatrzymanego zęba może być ząb nadliczbowy, brak miejsca, torbiel, odontoma oraz wada genetyczna.
Brak leczenia może prowadzić do zaburzenia estetyki, tworzenia ropnia, resorbcji uciskanego korzenia sąsiedniego zęba; zaburza wzorzec wyrzynania zębów; może to też być objaw większego problemu.